Warmińsko-Mazurskie

W Łękuku raz już byłam. Tyle, że w listopadzie (a, bo lubię jeździć jesienią w miejsca kompletnie się z jesienią nie kojarzące:)) i wiedziałam, że wiosną/latem trzeba wrócić. Wróciłam w liczniejszym gronie, bo z mężem i córą. I już myślimy, kiedy by to powtórzyć:)

Elbląg kusił mnie od dawna. I choć historycznie jest jednym z najstarszych miast w Polsce, musiał podźwignąć się z ruin po wojennych zawieruchach. Prawda, los Elbląga nie oszczędzał, ale jego potencjał (oraz piękne położenie geograficzne) jest na tyle silny, że przyciąga coraz większe rzesze ciekawskich. A w tym i mnie:)

Bez GPSa ciężko tu trafić. Gdy z głównej drogi skręcam na wąski szuter, ilość zabudowań znacznie się zmniejsza. Bo tu nie rządzi człowiek – prędzej ujrzysz bociany i żurawie. To właśnie w Faszczach, bo o nich mowa, znajduje się Osada Dzika Kaczka. Miejsce dla tych, którzy chcą poznać Mazury od trochę innej strony – niespiesznej, dzikiej, odludnej.

O MAZURACH LAT 90. Do Giżycka jeździliśmy praktycznie co roku. Rodzice upodobali sobie to miejsce, tata przez swoje wędkarskie hobby, mama – bo świeże powietrze, woda, lasy. Idealnie na urlop z dwójką dzieci. Za każdym razem zatrzymywaliśmy się w ośrodku wypoczynkowym Almatur, w 1992 roku po raz pierwszy. Urywkowe obrazy jakie zapamiętałam z tego wyjazdu trochę mieszają mi się z kolejnymi. Abstrahując od faktu, że byłam wtedy kilkuletnim dzieckiem i pamięć zdążyła się zatrzeć, w Giżycku po prostu nic się wtedy nie zmieniało.