Kazimierz w obrazkach
Wiosna w Kazimierzu Dolnym. Łapcie trochę zdjęć, dopiszcie do nich opowieść (bo Kazimierz do snucia opowieści nastraja), a przede wszystkim do Kazimierza zajrzyjcie! Jest jeszcze wiele wiosennych weekendów, żeby to poczynić:)
Mięćmierz
Po cudnym kwietniowym weekendzie w Kazimierzu Dolnym, zakochaliśmy się w tym mieście jeszcze bardziej! Tym razem zawitaliśmy w kazimierskie progi z naszą córeczką, która się tutaj bardzo dobrze odnalazła:). W poniedziałek rano, gdy większość turystów wyjechała, a Kazimierz odzyskał swój magiczny spokój, wybraliśmy się do okolicznego Mięćmierza. Bywalcom tych okolic miejsce dobrze znane, ale ja byłam tu po raz pierwszy…:)
Zakopane „z bocznej drogi”. Chata Sabały
Na chatę Sabały natrafiliśmy z braku pogody. W przeciwnym wypadku pewnie całe 3 dni, które spędzaliśmy wtedy w Tatrach, przechodzilibyśmy po górskich szlakach. No tak już mamy:) Jednak nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Znajdująca się na Krzeptówkach chata Sabały to idealne miejsce, aby poczuć prawdziwy góralski klimat. Taki, jakiego na Krupówkach nie znajdziesz;).
Żydowski Kazimierz. Obrazki z przeszłości
Na pierwszym planie widać stojące w bezładzie, niskie domy z kamienia. Dachy kryte gontem, drzwi i okiennice drewniane, z poprzybijanych nierówno desek. Nie ma kostki brukowej, jest ubity piach. Wzdłuż jednej z chat idzie dostojnie ubrany Żyd, za nim kobieta w długiej spódnicy, z dzieckiem na ręku. W tle rysuje się okazała sylwetka starego kościoła farnego.
Płocka katedra. Rozważania o „starości”
To był marzec. Do Płocka pojechaliśmy bardzo ponurym rankiem, co rzucało się w oczy zwłaszcza w konfrontacji z poprzednim, wyjątkowo słonecznym weekendem. Ale nie szkodzi, bo nie pojechaliśmy zanadto łazikować.
Kotlina Kłodzka. Powidoki przeszłości
Grudzień 2016 roku nie był mroźny. Z resztą, w Kotlinie Kłodzkiej zawsze jest cieplej niż gdziekolwiek indziej w Polsce. Przynajmniej tak natrafiam, gdy tutaj jestem. Co prawda Zieleniec obroni swoje stoki sztucznym śniegiem, jednak gorzej z trasami dla biegówek. Nie szkodzi. Mnie i tak coś przestało ciągnąć do nart.
Podróże w stylu slow – moje TOP 5 (plus infografika)
Slow food, slow travel, slow life – takie hasła słyszymy coraz częściej. Nie znaczą one nic innego, jak powolne smakowanie życia w różnych jego aspektach, przedłożenie jakości nad ilość. Refleksję. Taki slow rhytm obecny jest coraz częściej w turystyce. Nie mamy już ochoty zwiedzać na „zaliczenie”. Wolimy powoli błąkać się po uliczkach miast, a czasem po prostu zaszyć się w głuszy i w zasadzie nie robić nic szczególnego.
Spacerem po Mokotowie. Warszawska Królikarnia
Na warszawskim Ursynowie (gdzie mieszkam) nie ma niestety zbyt wielu parków. Dlatego pod koniec września, korzystając z ostatnich ciepłych dni (oraz w celu poszukiwania kasztanów;)), przejechałam się na Mokotów. A Mokotów to nie tylko słynne Pola i Morskie Oko! Kto z Was zna Królikarnię?;)
Międzygórze księżniczki Marianny
W październiku jest tu pusto. I nie chodzi nawet o brak turystów. To raczej brak czegokolwiek w ogóle. Cisza absolutna. Po balkonach starych willi snują się bezdomne koty, w zabytkowym kościele trwa generalny remont, a w sklepie z pamiątkami nikt nie spodziewa się klientów.