Płock4

Płocka katedra. Rozważania o „starości”

To był marzec. Do Płocka pojechaliśmy bardzo ponurym rankiem, co rzucało się w oczy zwłaszcza w konfrontacji z poprzednim, wyjątkowo słonecznym weekendem. Ale nie szkodzi, bo nie pojechaliśmy zanadto łazikować.
czytaj więcej
,
6

Kotlina Kłodzka. Powidoki przeszłości

Grudzień 2016 roku nie był mroźny. Z resztą, w Kotlinie Kłodzkiej zawsze jest cieplej niż gdziekolwiek indziej w Polsce. Przynajmniej tak natrafiam, gdy tutaj jestem. Co prawda Zieleniec obroni swoje stoki sztucznym śniegiem, jednak gorzej z trasami dla biegówek. Nie szkodzi. Mnie i tak coś przestało ciągnąć do nart.
czytaj więcej
,
sarbinowo9-tile

Podróże w stylu slow – moje TOP 5 (plus infografika)

Slow food, slow travel, slow life – takie hasła słyszymy coraz częściej. Nie znaczą one nic innego, jak powolne smakowanie życia w różnych jego aspektach, przedłożenie jakości nad ilość. Refleksję. Taki slow rhytm obecny jest coraz częściej w turystyce. Nie mamy już ochoty zwiedzać na „zaliczenie”. Wolimy powoli błąkać się po uliczkach miast, a czasem po prostu zaszyć się w głuszy i w zasadzie nie robić nic szczególnego.
czytaj więcej
KR4

Spacerem po Mokotowie. Warszawska Królikarnia

Na warszawskim Ursynowie (gdzie mieszkam) nie ma niestety zbyt wielu parków. Dlatego pod koniec września, korzystając z ostatnich ciepłych dni (oraz w celu poszukiwania kasztanów;)), przejechałam się na Mokotów. A Mokotów to nie tylko słynne Pola i Morskie Oko! Kto z Was zna Królikarnię?;)
czytaj więcej
, ,
Miedzygorze1

Międzygórze księżniczki Marianny

W październiku jest tu pusto. I nie chodzi nawet o brak turystów. To raczej brak czegokolwiek w ogóle. Cisza absolutna. Po  balkonach starych willi snują się bezdomne koty, w zabytkowym kościele trwa generalny remont, a w sklepie z pamiątkami nikt nie spodziewa się klientów.
czytaj więcej
,
1

Po Tatrach chadzano. Zeszłoroczne wspomnienia z gór:)

Mimo, że mamy początek września, w Dolinie Małej Łąki nie ma tłumów. Gdy po około czterdziestu minutach skręcamy na Przysłop Miętusi (a dalej na Małołączniak), w dalszej drodze nie towarzyszy nam już praktycznie nikt. W powietrzu unosi się zapach lasu, a zbutwiałe konary trzaskają o podeszwy butów.
czytaj więcej
,
8

Trochę inne Mazury. Osada Dzika Kaczka

Bez GPSa ciężko tu trafić. Gdy z głównej drogi skręcam na wąski szuter, ilość zabudowań znacznie się zmniejsza. Bo tu nie rządzi człowiek – prędzej ujrzysz bociany i żurawie. To właśnie w Faszczach, bo o nich mowa, znajduje się Osada Dzika Kaczka. Miejsce dla tych, którzy chcą poznać Mazury od trochę innej strony – niespiesznej, dzikiej, odludnej.
czytaj więcej
,
lowicz4

Folklor po łowicku – skansen w Maurzycach

Takiej wsi już nie pamiętam. Nie pamiętam zboża ścinanego kosą, wozów drabiniastych, malowanych chat pokrytych strzechą. Moja pamięć sięga najdalej początku lat 90. – polska wieś nie była wtedy jeszcze tak unowocześniona, miała w sobie wciąż dużo sielskości (inna rzecz, że patrzyłam na nią przez pryzmat dziecka), ale daleko jej było do tej, jaką znamy z pejzaży Wyspiańskiego.  Dlatego dobrze, że są jeszcze takie miejsca jak skansen w Maurzycach.
czytaj więcej
,
2

Zapach chałki i czulentu. Dawny Płock

Centrum Płocka. Na ulicach jest cicho i pusto – pogoda, na którą natrafiłam, nie nastraja do spacerów. Pośród zabytkowych domów, jeden przykuwa moją szczególną uwagę. Wyróżnia się pośród innych budynków – jest niższy, ze ściętym dachem i charakterystycznymi, półkolistymi oknami. Nie mam wątpliwości, że to musiała być kiedyś synagoga. Kiedyś, czyli przed wojną. Dzisiejszy Płock w niczym nie przypomina już tamtego. Podobny los spotkał wiele innych mazowieckich miast. 
czytaj więcej
, ,